آتایی بلخی

آتایی بلخی
( ملیت: ایرانی قرن: 9 )

(س نهم ق)، شاعر. از اولاد اسماعیل آتا و مردى خوش طبع و درویش‏وش و منبسط بود. او به تركى شعر مى‏گفت. اشعار آتایى در زمان حیاتش در میان تركان شهرت داشت. وى در بلخ مدفون گردید. «دیوان» شعرى از او برجاى مانده است.
برگرفته از کتاب: اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

منابع زندگینامه: الذریعه (53 /9)، فرهنگ سخنوران (1)، مجالس النفائس (224 ،50).

فعالیتها: • شعر

http://www.rasekhoon.net/mashahir/Show-100022.aspx

نظرات

پست‌های معروف از این وبلاگ

گروه، توانِ افزون آدمیان است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

دیاکو بنیانگذار ایران و نخستین پادشاه سرزمین ماست

رودکی